frankler gelooft dat kennis groeit als je het deelt met anderen. Binnen of juist buiten je eigen organisatie.
Vroeger was kennis nog macht. Dat is niet langer houdbaar. Juist door het te delen, krijgt het waarde. Dat geeft gelijk ook al aan dat het niet vrijblijvend is. Dus is de vraag: hoe zit het met de kennis van de waarde van kennis? Door die vraag mee te nemen in deze overtuiging activeert Frankler kennis. Bij personen, afdelingen, organisaties en zelfs branches.
De kennis van waarde van kennis helpt bij het vermarkten van kennis. Een kennisvaluta die jij zelf bepaalt is het ruilmiddel voor specifieke kennis. En vormt zo de enige valuta waar je geen groot tegoed van moet hebben om er beter van te worden.